G0! CLB Dender - Aalst

den J.

Wat ik nu schrijf gaat over mijn kindertijd, meer bepaald het lager onderwijs (ben ondertussen al enkele jaren volwassen en afgestudeerd, is dus al ruim een decennium geleden, grote kans dan ook dat de betrokken leden er niet meer werken).

Het was medisch onderzoek. Vooraf was er een vragenlijst, waarin onder meer werd gevraagd of je werd gepest. Ik had ja geantwoord (wat ook het geval was). Meestal was dit pesten mentaal (beledigen, uitlachen, ... je weet wel), maar heel soms nam het ook fysieke vormen aan (bv. harde voorwerpen naar je smijten, je vasthouden, ...). Aangezien men op school niets tegen het pesten deed (integendeel, als ik dan eens terug durfde te reageren, door bv. te zeggen: 'je bent zelf een kleine bleiter', nadat ze dat tegen mij zeiden, kreeg ik de zwaarste straf...), had ik dus mijn moed bijeengeraapt om het hier kenbaar te maken in de hoop dat het CLB wel iets zou doen. Omdat ik ja had geantwoord op de vraag of ik werd gepest, vroeg iemand me wat de pesters bij me deden, daar bleef het die dag bij (er werd niet gevraagd of ik nog nood aan iets had, niet gezegd welke acties ik kon ondernemen, wat de vervolgstappen waren...).

Enkele dagen later kwam iemand van het CL kort binnen in onze klas, dit om te zeggen dat alles in orde was, er geen problemen waren, geen pesterijen, enz.

Daarna nooit meer iets gehoord. Op zo'n moment voelde ik me gewoon in de steek gelaten en belachelijk gemaakt. Als onzeker persoon raap je al je moed bijeen om je verhaal bij een wildvreemde te doen, waarna er niets meer mee gebeurd en je doodleuk krijgt te horen dat ze niets met jouw hulproep hebben gedaan, ik was compleet genegeerd. Dit moment is me altijd bijgebleven, tot op deze dag. Ondertussen heb ik het al enkele jaren een plaats kunnen geven, maar op dat moment was er een snaar gebroken.

Aangezien dit iets is dat al een tijdje geleden is gebeurd, hoop ik dat er na al die jaren verbetering is en zulke boodschappen nu wel serieus worden genomen. Had ik toen 2 bepaalde dierbare personen niet in mijn leven, weet ik niet of ik nu nog rondliep. Ik dacht dit jaren geleden al eens te schrijven, maar ik wou niet dat een specifieke persoon geviseerd werd. Daarom heb ik zolang gewacht. Ik hoop echt dat deze negatieve ervaring iets alleenstaands was.

Le C. D. S. M. M.

Gilles D.

Colin E.

Sandrien V. D. E.